Ervaringsverhaal over fondsen werven met vrijwilligers

Het is 2016. De telefoon gaat en ik (Irene) neem op. Onze vrouwelijke contactpersoon van ZOA is aan de andere kant van de lijn. We zijn fan van haar. Door haar persoonlijkheid en onze gedeelde interesse om goed te doen en ons rechtvaardigheidsgevoel. Ze vraagt iets waarover ik echt wel even na moet denken. “Ga je mee naar Congo om een project voor tienermoeders te bezoeken?” Het duurt een week en je hebt 2 weken om erover na te denken. Fondsenwerven als vrijwilliger voor deze stichting is één, maar om daarvoor helemaal naar Congo af te reizen is wel even iets anders.

Ik ben een paar weken geleden met borstvoeding gestopt van onze tweede dochter. Die is nu iets meer dan 1 jaar oud. Wat een vraag! Ik weet dat als ik nog borstvoeding gaf ik gelijk nee had gezegd. Nu is dit niet meer het geval.

Mijn man (Jaap) en ik zitten in onze tuin, op de lounge en denken gelijk heel concreet na over deze vraag. Hij geeft al snel aan dat hij achter mij staat als ik wil gaan en ook als ik niet wil gaan. De keuze is aan mij. Fijn dat er in ieder een opening is om over na te denken. Mijn hoofd gaat gelijk allemaal voorwaarden en risico’s langs en ik voel al direct een soort overtuiging dat ik zal gaan, maar ik ‘hoor ook al mijn gedachten over gevaren’. Dit wordt een moment in mijn leven waarin ik grenzen ga overschrijden, letterlijk en figuurlijk, en waarbij ik in actie ga komen voor een doelgroep die mijn hart raakt.

Mensen die je hart en overtuigingen raken maakt dat je durft en gaat

Ik ben gelovig en betrek dus ook mijn contact met God in mijn keuze. Uiteindelijk kies ik ervoor om te gaan na wat bevestigende ‘briefjes uit de hemel’. Tienermoeders steunen, hoe mooi is dat! Het gaat om jonge vrouwen die verlaten worden door hun man als ze zwanger zijn of kinderen hebben. Vaak zijn ze zwanger door verkrachting. Sommige jonge vrouwen hebben al een groot gezin om voor te zorgen. Het probleem is dat ze geen inkomsten hebben. Hoe krijg je dat voor elkaar? Geen uitzicht op een baan, geen of weinig voorzieningen, vaak geen opleiding of überhaupt kennis om ook maar ergens mee te ondernemen. Hoe heftig en uitzichtloos is dat. En hoe mooi is het om deze jonge vrouwen op weg te helpen, om aan een toekomst te bouwen voor henzelf én hun kinderen.

Een heel traject aan voorbereiding gaat in, voor mij. Vaccinaties om naar midden Afrika te gaan. Lezen over Congo. In afwachting op de juiste kleurcode of het wel veilig genoeg is om te gaan. Training in hoe je met gevaren om moet gaan. Want je kunt gekidnapt, ontvoert, worden. Het is een zeer vrouwonvriendelijk land met veel onrust. Je kunt maar beter goed voorbereid zijn en weten welke houding je op zulke momenten moet aannemen. Nadenken over de juiste bagage, medicijnen voor allergieën, telefoonnummers, contactgegevens, en meer. Er volgt een hele lijst aan punten waarover ik moet nadenken.

En dan breekt de tijd aan dat we naar Congo afreizen.

Het ontmoeten van de doelgroep, het zien van de nood, maakt je als vrijwilliger actief.

Met een groep 2 jaar lang fondsenwerven voor jonge vrouwen

Na de reis zijn we bewogen en willen aan de slag voor deze jonge vrouwen die we hebben ontmoet. Stichting ZOA had het lef om fondsen te werven met vrijwilligers (sommige met weinig ervaring op dit gebied) met een groot doel voor ogen en het is hen gelukt. We gaan ervoor, samen. In 2 jaar tijd hebben we een bedrag voor ogen dat we moeten ophalen om te zorgen dat dit project stabiel wordt en zodat het voortgang kan behouden.

Duurzaamheid voor het project en de jonge vrouwen niet loslaten

Na 2 jaar hebben we kunnen bewijzen dat dit project onder deze jonge vrouwen werkt. Ze hebben veel geleerd over ondernemerschap, over kredieten, over zichzelf, en ze weten hoe ze met elkaar in het dorp elkaar kunnen steunen, samen zijn ze sterk.

We vinden een groot bedrijf dat dit project financieel verder wil gaan ondersteunen. De fondsenwerving met de groep vrouwen kunnen we loslaten, maar we kunnen deze tienermoeders niet zomaar aan hun lot overlaten. Het is soms zo makkelijk om als relatief rijke westerling een project te starten omdat het een goed gevoel geeft. Het is een kunst om je te blijven inzetten voor het project. Dat kost je je energie, je tijd, je geld. Toch krijg je er iets voor terug dat veel waardevoller is, een verandering in je hart. Gelukkig blijft stichting ZOA fondsen werven voor dit project via hun website met informatie over de moeders.

Fondsenwerven met vrijwilligers is spannend. Toch werkt dit erg goed, omdat vrijwilligers dit doen vanuit hun hart. Ze hoeven er niets voor terug. Ze zijn bevlogen.

Betrokkenheid blijft in je hart en de ervaring als vrijwilliger neem je mee

Nu terugkijkend is deze ervaring iets waar ik veel van heb geleerd. Ik deed het vrijwillig. Het kostte mij veel geld in verband met de reis. Het vroeg om inspanning om gelden te werven, creatief zijn. Het vroeg om loslaten en vertrouwen om iets te doen dat buiten mijn comfortzone lag. Wat ben ik dankbaar voor deze ervaring. En het mooie is dat we, mijn man en ik, nu met ons bedrijf de  fondsenwervingsplatformen Supp.to en Sponsor.school hebben opgericht waarin we alle ervaring kunnen stoppen die we als deelnemers zelf hebben opgedaan.

Wil je meer informatie over fondsenwerven met vrijwilligers? Bel of mail gerust. Je kunt ook eerst de actieplatformen Supp.to en Sponsor.school bekijken waar veel informatie en tips op staan.